Hoogeveensche Cascaderun 2025

Op 13 april was dan de Hoogeveensche Cascaderun. Het beloofde op zich een mooie dag te worden, in ieder geval beter dan de regen- en hagelbuien van het jaar ervoor. Het zou een graad of 18 worden maar de luchtvochtigheid zou redelijk hoog zijn. Cobie en ik lopen wel vaker samen, maar Cobie wou in eerste instantie de Cascaderun alleen lopen en dan de 10 mijl. Maar later vroeg ze of of we samen wilden lopen. En daar zeg ik uiteraard geen Nee tegen. :)  En zo was het dat we samen deze Cascaderun zouden gaan lopen. Jennie wilde ook de 5 mijl gaan lopen maar dan op haar eigen tempo. Bij inschrijven hadden we een tijd opgegeven en aan de hand daarvan mocht je in een bepaald startvak gaan staan. Maar die startvakken stonden zo verschrikkelijk volgepropt, nog een keer zo vol als een stel rolmopsen in een ton, dat wij besloten om een startvak verder naar achter te gaan staan. Daar was meer ruimte en we kwamen nog een paar bekenden in tegen. En al keuvelend schoven we steeds verder naar voren richting de start. En hoe dichter we bij de start kwamen hoe harder de muziek ging. Op een gegeven moment stonden we zo dichtbij dat het gewoon zeer aan de oren begon te doen. Maar op een gegeven moment mochten wij dan ook starten. Als laatste startvak werden wij dan ook eindelijk "weggeschoten" We waren bij lange na nog niet de laatsten die over de startstreep gingen, maar ook voor ons was de cascaderun dan ook echt van start gegaan. 

Richting de koppeling en dan verder. Het weer was lekker en er stond nog lekker veel publiek langs de weg. De koppeling op en af lopen richting het ziekenhuis en zéker op de koppeling niet in 1x al kruid verschieten, je hebt nog 7 kilometer te gaan.... Maar het liep op dat moment nog erg lekker en voor je het wist zit je al op tussentijd1  Een mooie 06:46 min/km en wij hadden niet eens het idee dat we zo hard liepen. En toch liep het de eerste kilometer best lekker door.