Texel Halve Marathon, de 10,55 KM.

Op zaterdag 28 was het dan zover. Wij zouden voor de tweede keer de Texel Halve Marathon gaan lopen. Alleen had ik bij het inschrijven voor de Texel Halve Marathon nooit kunnen weten dat de voorbereiding zo zou tegenvallen. In eerste instantie had ik gedacht om deze rondom het uur te kunnen gaan lopen, maar dat zou helemaal anders uitpakken. Voor Jennie zou dit de eerste keer worden en voor ons (Dik, Trijnie en ik) werd dit de tweede keer. Tot een week voor dat het evenement echt van start zou gaan was ik aan het twijfelen of ik hem wel of niet zou gaan lopen. De voorbereiding van mij op deze 10,55 kilometer was echt ondermaats. In juni een sportmedische keuring gedaan en dan kwam eigenlijk uit dat ik minimaal 2-3 maanden rust moest houden en daarna rustig aan weer gaan beginnen met lopen. Het hele jaar had ik al weinig plezier in het lopen en bij de loopjes die ik dan nog deed was het nadien altijd een zwaar gevoel in de benen met dagenlange spierpijn als gevolg. Mede daardoor was het dan ook dat mijn laatste 10,55 kilometer al weer half januari was met de Egmond Halve Marathon wat eindigde in een debacle voor mijn eigen gevoel. Daarna nog wel een 8 kilometer gelopen in Apeldoorn die wel redelijk ging. Na die tijd eigenlijk geen noemenswaardig runs meer gedaan.

Eind augustus voor het eerst weer eens een hele rustige 3 kilometer opgebouwd, waarbij wandelaars bijna net zo snel lopen als ikzelf aan het "hard" lopen was. Maar goed, volgens de sportarts was dit ook de beste oplossing om zo het hardlopen weer op te pakken. En toch wilde ik graag de Texel Halve Marathon lopen en dat maakte de beslissing ook erg moeilijk om hem wel of niet te gaan lopen. In de 3 weken ervoor heb ik als voorbereiding 2x een 5 kilometer gelopen en 1x op een zondag samen met Jennie in het weekend voor de Texelse een keer 8 kilometer gedaan. Dat was mijn voorbereiding op wat op 28 September ging gebeuren. Maar goed, de tijdslimiet was 2,5 uur voor alle afstanden, zelfs wandelend zou ik dat nog voor elkaar kunnen krijgen. Een verbetering van de tijd van vorig jaar zat er sowieso al niet in, al was het dat ik 3 weken voor die tijd nog een antibiotica kuur kreeg van 15 dagen, maar het meest belangrijke wél: het plezier in het hardlopen terug krijgen. En dat maakte dat ik de beslissing nam om een week voor de Texel Halve Marathon deze tóch te gaan lopen..... Hoe dat afliep lees je hieronder.....

Wij hadden een mooi huisje gehuurd met ons vieren voor een verblijf van een week op het mooie Texel. En zo gingen we om 09:30 uur op de fiets van de Koog naar Den Burg om ons te gaan begeven richting de veerboot van 11:30 uur. Net tegen 10 uur kwamen we aan in Den Burg, de fietsen nabij het finish terrein neergezet en met de benenwagen verder richting de pendelbussen die ons naar 't Horntje zouden brengen. De bus was al redelijk vol en wij konden er nog net bij in. Wij -Jennie en ik- zaten nog niet eens op de stoelen of de chauffeur ging al met een straffe gang rijden. Bijna donderden wij ondersteboven en konden ons nog net vasthouden en met halsbrekende toeren de stoelen bereiken. Verder ging de rit voorspoedig naar de veerhaven. Daar kwamen we uiteraard veel te vroeg aan, maar we wachten liever even dan dat we precies net op tijd aan komen. Op 't Horntje kwam Kasia (onze 5e loopster) er ook bij. Samen nog even aan de koffie en ons fotomomentje op de dijk en daar zagen we de Dr. Wagenmaker ook al weer aankomen. Dus werd het tijd om ons richting de voetgangers terminal te begeven. Vrij vlot daarna konden we de boot al op om richting het vasteland te varen en de rest van de lopers op te halen. Na ongeveer 3 kwartier varen was het nog even een sanitaire stop maken en dan moesten we ons maar eens richting het bovenste autodek begeven. Daar aangekomen was het een lawaai van jewelste door alle runners die daar klaar staan om mee te gaan doen aan de bootstart. De boot legde aan en toen de deur open ging steeg een luid gejuich en applaus op ten teken dat de Texel halve Marathon op punt van beginnen stond. Nog even iedereen veel succes gewenst en onder luid getoeter van de scheepshoorn gingen we allemaal van start. Nog even snel een filmpje gemaakt van de start en de scheepshoorn en dan op naar de startmatten die op de autohelling lagen. En van daaruit begon ook voor mij een spannende en uitdagende 10,55 kilometer. Maar goed, je gaat in de flow mee naar beneden richting de verkeerslichten. Je weet het eigenlijk al wel dat je veel te hard gaat in de staat waarin ik mij begeef en dan toch doorlopen. Vooraf mooi bedacht dat ik rond de 8 min/km zou gaan lopen en dat ik het dan misschien vol kon houden. Maar ja dan blijkt bij kilometer 1 dat je een 7 min/km rond loopt. Dan weet je op voorhand al wel dat je je hele mooi bedacht plannetje wel aan de dijk kan gaan zetten. Toch geprobeerd om iets langzamer te gaan lopen richting den Hoorn. Hoewel het hartstikke mooi is om die lang gestrekte sliert mensen te zien lopen door de kronkelende weggetjes richting Den Hoorn bleef ik het tempo van rond de 7 minuten per kilometer stom genoeg vol houden. Dan weet je dat je jezelf in de problemen gaat brengen later in de race. Maar voor op dit moment ging het eigenlijk nog wel best lekker al was het wel dat het goed warm was om voor de -weinige- wind uit te lopen. Bij de tweede kilometer had ik het zweet al goed los en kon ook maar weinig afkoelen. Desondanks noteerde de watch een tweede tussentijd van 07:16 min/km. An zich best goed maar wel boven gesteld tempo. De warmte -of eigenlijk het gebrek aan koeling- begon mij goed parten te spelen. Ik zag al meer en meer runners wandelen omdat het tempo te hoog/de temperatuur te hoog was. En na 2,5 kilometer al moest ik ook al dweilen omdat het echt te warm was. Ik had bewust al geen warme kleren aan gedaan, een kort onderhemd en het shirt dat je kreeg met een korte broek. Normaal gesproken kan ik best wel tegen de warmte maar vandaag viel het mij al echt tegen. Maar gelukkig kon ik het nog volhouden tot voorbij de 3 kilometer, daarna moest ook ik echt even een pas op de plaats maken. Maar het resulteerde wel in een derde tussentijd van 07:30 min/km. Helderop onder mijn eigen gestelde limiet. Na een kort stukje te hebben gewandeld heb ik het tempo weer opgepakt en ben weer begonnen met hardlopen. Maar nog voordat de vierde kilometer kwam moest ik er al weer aan toegeven. De warmte speelde mij behoorlijk parten. Ik had mij voorgenomen om tot de start van de 6 km in Den Hoorn nog een stukje te wandelen en daarna weer te beginnen. Zodoende kwam ik bij een vierde tussentijd van 08:11 min/km. Voor mijn gevoel knap waardeloos maar achteraf bleek het nog best mee te vallen. Net na de vierde kilometer ben ik weer begonnen met op tempo te lopen. In Den Hoorn wilde ik mij ook niet helemaal laten kennen en daar gewoon rustig doorlopen. In het dorp zelf was een waterpost, achteraf bleek dat ik de fotograaf helemaal gemist had..... Maar in Den Hoorn toch een bekertje water gepakt om in eerste instantie toch te drinken maar later ook om mijzelf wat af te koelen. Pet af, water over de kop, de pette weer scheef op zetten en dooooorrrrrrrr. Aan het einde van Den Hoorn moesten wij rechtsaf slaan, rechtdoor was voor de halve marathon en niet de 10,55 kilometers. Dus rechtsaf geslagen parallel aan de duinen de Rommelpot op. Een klein stukje verder kwam tussentijd 5 op de klok te staan. Een mooie -naar omstandigheden- 08:07 min/km was het resultaat. Maar ook hier weer moest je voor de wind aan lopen, het kleine beetje wind wat er stond mocht geen naam hebben. Maar dat maakte wel dat het veel warmer aan voelde dan het in werkelijkheid was. Officieel was het maar een graad of 17/18 alleen voelde het veel warmer. En ook hier tussen de vijfde en zesde kilometer een klein stukje gewandeld maar dat was niet veel. Na een stuk op de Rommelpot te hebben gelopen gingen we de Oudeweg op weer richting Den Burg. En net op dat stukje gaf mijn watch aan dat we op kilometer 6 aankwamen. Met een 07:57 min/km was het voor deze ronde een prima tussentijd. Op de Oudeweg was er een klein beetje wind van opzij wat het lopen toch een stuk aangenamer maakte. Aan het einde van de Oudeweg kwamen we op Westerweg uit. Een klein stukje linksaf waarbij we allemaal op het fietspad moesten blijven lopen. De organisatie had de rijbaan met linten afgezet zodat het doorgaande verkeer door kon gaan. Alleen van de zesde kilometer ging het lopen op zich een stuk beter, het ging voor mijn gevoel in ieders geval wel een stuk beter/lekkerder. En vanaf de Westerweg gingen we de Hemmerkooi in weer richting Den Burg. Gelukkig hadden we daar wel wat zijwind wat het lopen een stukje prettiger maakte. Ik kon gelukkig met iemand een beetje oplopen wat alles nog iets makkelijker maakte. De Hemmerkooi is best een lang stuk wat bestaat uit meerdere kilometers door de landerijen van Texel. Voor mijn gevoel liep het best lekker en dan is daar zo ineens de 7e tussentijd. Een redelijke 07:59min/km was het resultaat. Nog steeds kon ik een beetje aanhaken bij een groepje lopers die soms wat harder liepen en soms wat langzamer. Maar over het algemeen ging het best goed zo. Maar naar mate ik steeds dichter bij de 8 kilometer kwam des te zwaarder het werd. Geen wonder, ik had immers na Januari ook niet meer gelopen dan 8 kilometer. Net na de 7,5 kilometer kwam de klad erin en moest er al weer gewandeld worden. Na een kleine 100 meter rustig lopen maande ik mijzelf om weer te gaan lopen. Dit hield ik maar even vol en weer was het wandelen geblazen. Alleen wilde ik nu wel beter uitrusten zodat ik de laatste anderhalve/tot max 2 kilometer toch wel aan 1 stuk kon uitlopen. Dat resulteerde in een tussentijd op kilometer 8 van 08:23 min/km. Voor mijn gevoel veel te slecht maar het is wat het is. Ik had dit voor mij zelf al een klein beetje ingecalculeerd. Voor mijzelf wilde ik 300 meter nog wandelen en dan weer gaan lopen. Maar hoe anders kan het gaan......... Na voor mijn gevoel genoeg te hebben gewandeld wilde ik weer een stukje lopen, maar dat bleek een zeer slechte keuze te zijn. Na 150 meter kwam ik er al achter dat dit hem niet ging worden. Dus maar weer rustig aan doen maar dan op een iets hoger tempo lopen. Een soort van snelwandelen maar dan anders. En op een gegeven moment zag ik dat de weg een bocht ging maken zodat we weer op de Westerweg uit kwamen. Op mijn watch zag ik dat we dicht aan de 9e kilometer zaten. Die laatste anderhalve kilometer zou ik hardlopend volbrengen. Het is mij de eer te na om het laatste stuk te wandelen dus was het een laatste keer aanzetten. De bocht om en daar was de verzorgingspost en kilometertijd 9. De negende tussentijd was een 09:36 min/km. Veel en veel te langzaam maar het is gewoon niet anders. Ik kwam hardlopend aan bij de verzorgingspost en wilde daar geen water maar een sportdrankje. Daar iets aan genomen en een paar slokken gehad en doooorrrrr. Komt er even later een jongen langs mij heen lopen die mij nog een extra bekertje drinken moest brengen. Die toch nog maar aangenomen en opgedronken. Blijkbaar heeft iets/iemand getriggerd dat ik toch nog wat moest drinken. Dat maar ter harte genomen. Dan is het nog iets meer dan anderhalve kilometer tot de finish! Dan vanaf de Westerweg de Keesomlaan in lopen om dan  naar de Elemert te lopen. Tot mijn verbazing ging het nu weer best lekker eigenlijk. En zo ongeveer op de kruising van de Keesomlaan met de Beatrixlaan kwam tussentijd 10 op de proppen.... Een naar omstandigheden 07:53 min/km was het resultaat. Beter dan ik het verwacht had! Nu de Elemert nog ff afsjouwen en dan zou daar de finish moeten zijn... Nog een laatste stukje omhoog, laatste bochtje om en dan op de finish waar Jennie mij stond op te wachten! In elk geval binnen de door mij gestelde anderhalf uur maar wel he-le-maal naar de kloten gelopen!! Voor het eerst sinds ruim 9 maanden weer eens een 10,55 kilometer gelopen in 1:24:57.... Mijn langzaamste kwart marathon ooit, maar wel gedaan met een voorbereiding van net niks én een dikke kuur vlak voor die tijd. Maar de zuur verdiende medaille is binnen en puur op karakter uitgelopen! Ik heb deze run uitgelopen en er ondanks alles heel veel plezier aan gehad, nu trainen en het echte plezier in het hardlopen terug zien te krijgen en dan volgend jaar fris en fruitig een nieuwe poging wagen om hem rond om het uur te volbrengen!! IK ga ervoor! En jullie??