De 1/4 Marathon van Eindhoven.

Eindelijk is het dan zover! Zaterdag 7 oktober '23: Koffers gepakt, auto ingepakt en veel te veel loopkleding ingepakt. Je weet maar nooit wat voor weer het plots gaat worden. Maar alles is geregeld. Huisje, startnummers ;de boel is allemaal gecontroleerd. Nu staan we te wachten totdat Dik en Trijnie komen met de auto samen met Henk en Ankie. Dan is het wat spullen overpakken van de ene auto naar de andere zodat iedereen een goede zitplaats heeft en uiteraard Bo ook. De reis verloopt voorspoedig en tegen 2 uur zijn we op het park in Vlierden. Snel het chalet bekijken en de hele meuk vanuit de auto het chalet in mikken. Als we daar mee klaar zijn zetten we de stoelen buiten en genieten van het mooie weer wat in Vlierden heerst. De rust van het park, de zon op je knar en wetend wat je te wachten staat.

Dit weekend is het weekend waar ik vanaf de MeppelCityRun naar toe gewerkt en getraind heb. Nu moet het gaan gebeuren. In Ruinen heb ik de 10 kilometer gelopen in 01:25:00 en nu in Eindhoven is het 550 meter verder. Maar de deadline om in de officiële uitslagenlijstjes te komen ligt op 01:25:00 uur. Dus binnenkomen op 01:24:59 is goed, alles daarboven is hartstikke fout! Er zal gewoon een tandje bijgezet moeten worden ten aanzien van de 10 kilometer van de Mooi Ruinen Run. Nu had ik wel het gevoel dat ik in Ruinen nog iets over had, maar of ik er dan zomaar ruim 4 minuten af kan lopen? (gemiddeld loop ik 8:10 / kilometer.) Dat idee vrat al een poosje aan mij, alhoewel het resultaat in Ruinen mij wel gesterkt heeft in het vertrouwen om het te halen. Maar dan nog, het moet allemaal nog wel "even" gebeuren! Terwijl we altij getraind hadden op een tijd van 01:30 uur.

Genietend van het mooie weer en onder het genot van een hapje en een drankje kregen we het er over dat we van plan waren om even met de auto naar Eindhoven te gaan om nog wat tassenafgifte plaatsen te reserveren en ik moest mijn Marathon Eindhoven T-shirt ophalen. Standaard waren de maten in L/XL, maar er waren nog een paar shirts in de maat XXL verkrijgbaar. Die had ik laten reserveren en kon ik op de zaterdag komen ophalen. Het was gelijk een perfecte kans om te zien hoe we moesten rijden, waar te parkeren en te kijken waar de tassenafgifte is. Nu we daar toch waren konden wij -Dik en ik- kijken hoe je moest lopen naar de start van de marathon en waar de start van de 1/4 marathon was. We hadden al rap in de gaten dat het met de auto gaan eigenlijk geen optie was, gezien je bijna nergens kon parkeren. Ja een heel eind weg, ver weg uit het centrum. En aangezien Ankie niet zo heel ver kon lopen was dit geen optie. De hele marathon van Eindhoven was geconcentreerd rondom het centraal station en de startlocaties waren in 10 minuten lopen makkelijk te bereiken. Zo ontstond het idee om niet met de auto te gaan, maar lekker met de trein.

Weer terug bij ons chalet opperden wij onze bevindingen en iedereen was het er wel mee eens om met de trein naar Eindhoven te gaan. Alleen was het puzzelen om op de meest voordelige manier daar naar toe te reizen. Jennie en ik hebben daar aardig wat tijd op stuk gebeten, maar uiteindelijk is het toch gelukt om iedereen voor ongeveer 4,5 euro enkele reis op de plek te krijgen. Niks zo leuk om met een paar abonnementhouders te gaan lopen puzzelen met meereiskortingen etc om zo iedereen zo voordelig mogelijk te laten meereizen. In de avond hebben we met z'n allen lekker vezelrijk gegeten om de volgende dag vol energie 's morgen om 10 uur (Dik) en om 10:15 uur (Trijnie, Jennie, Henk en ik) aan de start te staan. In de avond hebben we nog onder het genot van een klein hapje en drankje wat zitten sparren met elkaar over de grote dag morgen.... Iedereen had op tijd zijn of haar mand opgezocht om de dag fris en fruitig aan de start te staan..

Op de dag zelf was het een autoritje van 8 minuten voordat we met z'n allen op het treinstation van Deurne stonden. Het gepuzzel met de treintickets was goed, maar nét niet goed genoeg. De tickets waren wel gekocht maar we konden alleen niet in- en uit checken. Ik heb zelf wat creatief moeten zijn en de "fictieve" tickets in "NS reisplanner app" moeten zetten. Dat vergde enige tijd om voor elkaar te krijgen, gelukkig waren we ruim op tijd voordat de trein kwam. Ondertussen werd het steeds drukker en drukker op het station en niet alleen met badgasten, maar vooral lopers voor de Marathon van Eindhoven. De treinreis zelf verliep zeer voorspoedig en zonder enige malleur stonden we allemaal een half uur later op Eindhoven Centraal. Nadat we allemaal uitgecheckt waren en iedereen aan de goede kant van de poortjes stond, was het tijd om elkaar succes te wensen. Dik ging linksaf naar de Mathildelaan  voor de start van de marathon zelf. Dik wilde graag proberen om de marathon binnen de 4 uur af te leggen en ik dan binnen de 01:25:00 uur. Wij -Trijnie, Jennie, Henk, Ankie (fotografe) en ik- moesten eerst rechtsaf richting het "forum" om de tassen af te geven. Nadat we allemaal ons ding gedaan hadden, was het tijd voor Ankie om richting de finish te lopen om ons op te wachten en de rest richting de startvakken op de Montgommerylaan. De finish was voor iedereen gelijk, op de Vestdijk, midden in het centrum van Eindhoven. Voordat we richting de start gingen van de 1/4 marathon ons nog even vastgelegd op de plaat welke door Ankie was vastgelegd:

Op naar de start! We hadden tijd genoeg en gewoon de hele trein van lopers volgen richting de Montgommerylaan. Daar aangekomen was het best heel druk. Uiteindelijk stonden ruim 5400 lopers klaar voor de kwart marathon! Nadat het startschot was gevallen duurde het nog bijna 10 minuten voordat ons startvak in beweging kwam. Ik had de Apple Watch al ingesteld zodat ik op het moment dat je de startmat passeert het hardlopen kon starten. Zodoende had ik zicht op mijn tijd dat ik bezig was met de wedstrijd. En die mócht niet de 01:25:00 uur overschrijden! Na de start was ik Jennie, Trijnie en Henk al snel kwijt tussen al die andere lopers. Mijn eerste grote zorg was om zeker de eerste kilometers niet te hard van start te gaan. Dat had Dik mij tot in den treure ingeprent. Vanwege al die lopers duurde het best lang voordat ik het loopritme te pakken had. Naar mijn eigen mening op dat moment duurde dat té lang. Wat ook niet helpt, na anderhalve kilometer zie je een levensgroot bord staan aan de kant van de weg -wat beslist niet te missen is!- nog 9 kilometer te gaan. En werkelijk elke kilometer verder zie je een dergelijke bord staan maar dan met een kilometer minder. Het parcours ging door Eindhoven zelf, maar ook een stuk langs en door het bos. Na een kilometer of 3 had ik het ritme te pakken en een goede cadans. Na pakweg 5 kilometer was er een waterpost voor wat bekertjes water en een verkoelende spons. Dat haalde het tempo ietwat onderuit maar gelukkig bleef ik rond de 7:50 ~ 8:00 per kilometer. Ik zat op koers! Gaandeweg de wedstrijd kreeg ik er steeds meer vertrouwen in. Gelukkig heb ik de laatste 4 kilometer die grote borden niet meer gezien. Wel liepen we in die laatste 4 kilometer Eindhoven weer binnen en lieten we het bos achter ons. Daarmee kwam er ook sfeer in de marathon, er was door sommige mensen grote muziekinstallaties in de tuin gezet en de toeschouwers begonnen je ook aan te moedigen. Dat werkt écht motiverend! De laatste anderhalve kilometer kwam je door het centrum van Eindhoven. De weg was afgezet maar je liep gewoon door het winkelend publiek heen. Zóó gaaf om dat mee te maken! Je wordt opgezweept, aangemoedigd, toegeschreeuwd, toegejuicht en aangespoord om nog net even een stapje harder te gaan. Uiteraard had dat zijn uitwerking  en ging ik al harder lopen. Ik moest volgens mijn klokje nog een kilometer afleggen en ging al veel harder dan dat ik ooit gelopen had. De aanmoedigingen vanuit het publiek wonnen het van mijn angst en ik ging steeds harder lopen. Je loopt vanzelf, als in roes naar de finishlijn. Er zat nog 1 klein brugje in het parcours vlak voor de finish, -een echte hakkenbijter- maar daar was tie dan echt! De finishlijn! Helemaal kapot gelopen de finishlijn over.... 01:24:15 gaf de Watch weer... Ik had het hem gewoon geflikt! Het is gelukt! Het euforie gevoel kon niet beter! He-le-maal stuk gelopen, maar wat voelde dit ont-zet-tend goed!! WAUW!!!

Even later zag ik op de officiële AMSL app dat mijn echte getimede tijd 01:23:50 uur was! Nog beter dan dat ik gehoopt had! Het doel is gehaald! En hoe!! Het voelde zo vreselijk goed, dat gevoel had ik in een hele, hele, hele lange tijd niet meer gevoeld! Nadat de medaille in ontvangst was genomen evenals de verzorgende producten die aangeboden werden was het tijd om de rest van de clan op te zoeken. Jennie en Trijnie waren zo gevonden, die stonden nog achter de finish! Henk en Ankie waren wat lastiger op te sporen maar ook dat lukte na wat inspanning. Groot was mijn verbazing dat Dik mij belde en tijdens zijn wedstrijd mij feliciteerde met het behaalde resultaat! (Waarvoor dank!) Ook vertelde hij dat hij te snel van start was gegaan en de 4 uur beoogde eindtijd niet zou halen. Hij had het zwaar.... In de tussentijd dat Dik nog zijn wedstrijd liep hebben wij de tassen weer opgehaald (druk!!) en hebben Jennie en ik de medailles daar laten graveren zodat de eindtijd voor eeuwig verankerd is in de medaille. Vervolgens  zijn wij met z'n allen richting de de finish gegaan totdat wij Dik zagen komen in een tijd van  04:29:46 uur. Helemaal stuk over de finish. Wat had ik het hem gegund om het binnen de 4 uur te halen. Balen dat het niet gelukt is! Wedden dat het Dik volgend jaar (2024) wel gaat lukken? Daar zorgen we gewoon voor. Hoe? Geen idee nog.... Was het voor herhaling vatbaar? ZEKER! Het was een op en top prachtig weekend!

Als afsluiting van een zeer geslaagd weekend hebben wij met ons allen (inclusief Bo, die was tenslotte al de hele dag alleen) diezelfde avond ons nog tegoed gedaan aan een lekker diner in Asten. Lekker gegeten en alles de revue laten passeren, waarbij Ankie nog voor enkele verrassingen zorgde!

Op naar de editie van 2024!

Voor de complete fotoserie van de 1/4 marathon van Eindhoven verwijs ik je graag door naar fotoboek.