Hoogeveensche Cascade Run 2024
Eindelijk is het dan zover. De dag dat de -voor mij beladen- Hoogeveensche Cascaderun gaat beginnen! DE run waar ik zo vaak, zo veel pogingen voor heb gedaan om die te kunnen lopen en wat nooit gelukt is. We gaan even kort 12 jaar terug in de tijd naar 2012. Een vervelend jaar waar heel veel nare dingen zijn gebeurd en waar we heel veel familie, vrienden en kennissen naar hun laatste rustplaats hebben moeten brengen. Waaronder mijn eigen vader. 65 jaarjong en slechts 1 maand pensioen was je gegund. Ik zat zelf ook in een hele moeilijke periode en na je overlijden heb ik (te) weinig tijd gehad om een en ander te verwerken. Maar ik wist 1 ding heel zeker! Ik wilde en zou de Cascaderun ooit een keer lopen, gewoon ter ere van jou. En dat heb ik je toen beloofd! In die tijd was ik ook al eens wat aan het hardlopen, niks bijzonders en rondjes rondom het huis. Maar het voelde toentertijd lekker en ik wilde graag een keer trainen voor de Cascaderun in Hoogeveen. Dus het jaar erop (2013) aangemeld bij toen Run2Day in Hoogeveen om in 6 weken tijd de Cascaderun te kunnen lopen. Nou, dat ging al mooi mis in de tweede week. Die kleine kippuhhhh eindjes die ik steeds liep waren niet genoeg om met de trainingen mee te komen. We moesten op zaterdag ochtend om 9 uur verzamelen bij de winkel om dan al (hard) lopend naar ofwel het Bentinckspark te gaan, óf naar het Zuiderpark. Voor iemand die nagenoeg geen kilometers in de benen had en al blij was met 500 meter aaneengesloten te kunnen hardlopen was dit al eigenlijk een brug te ver. En dan moest de echte training nog beginnen. En dat resulteerde dan weer dat ik na 2 -3 trainingen moest afhaken met ontstoken scheenbenen, Shinsplints genaamd. Dan kon ik gedurende een paar weken bijna de trap niet meer opkomen, zo zeer deden de scheenbenen. En ik heb herhaaldelijk geprobeerd om het vol te houden. Zo heb ik 3x Run2Day geprobeerd, de Cascadetrainingen van Runnersworld in Hoogeveen, en een Cascadetraining op de nieuwe atletiekbaan in Hoogeveen waar toevallig ook onze huisarts op mee liep. Maar uiteindelijk draaide het altijd uit op een deceptie. Stilaan begon ik steeds meer aan mijzelf te twijfelen en noemde mijzelf Sjaak Afhaak. Tot vorig jaar.....
Begin Januari 2023 ben ik samen met Dik echt gaan trainen. Voor een doel. De Cascaderun in 2023. Ik liep daarvoor ook al wat met Dik in vooral Meppel op de zaterdagmorgen. Gewoon lekker lopen zonder een specifiek doel. Maar dat veranderde in December/Januari toen we het erover hadden om de Cascaderun in 2023 te gaan lopen. Helaas bleek gaandeweg ook in 2023 dat de Cascaderun te hoog gegrepen was, mede door wat blessures. De Cascaderun kwam gewoon te vroeg in het jaar en ik kon er onmogelijk op tijd klaar voor zijn. Dus werd onze blik verschoven op de MeppelCityRun die een paar kilometer korter was (4 mijl ipv 5 mijl en in Juni ipv April) waardoor dit mijn eerste officiële run zou worden. Zo dus ook vorig jaar wéér niet.... Maar mede dankzij Dik zijn trainingen en Enjoyrunning zijn we doorgegaan, gewoon blijven trainen en ziehier het resultaat.
Maar nu, op 21 April, de dag nadat je je 78e verjaardag zou vieren is het zover! Na al die jaren, ga ik hem lopen, de (beladen) Hoogeveensche Cascaderun 2024! Ruim 12 jaar na dato dat ik je beloofd heb om OOIT de Cascaderun te gaan lopen is de dag aangebroken. Belofte maakt schuld en bij deze ga ik de belofte inlossen! Ik ga hem daadwerkelijk lopen en ben er op gebrand om hem binnen het uur te volbrengen. 59 minuten en 59 seconden is het doel, daar gaan we voor! En alles wat sneller is, is een hele dikke bonus! Pa, lieve Olle Grieze Postduuf, deze is speciaal voor jou, kijk mee en geniet!
En dan is het zondagmiddag 12 uur. Dik was gevraagd om vandaag te gaan hazen en die moest om 12 uur bij de organisatie aanwezig zijn. En dus kwamen ze (Dik en Trijnie) tegen 11:45 bij ons om daar de fietsen te stallen en dan lopend naar de Cascaderun te gaan. En wij moesten om 12:45 bij de Tamboer aanwezig zijn voor een groepsfoto van de Sent Waninge Groep. Jennie en Trijnie zouden daar dan gelijk blijven terwijl ik dan weer even naar huis zou gaan om Cobie op te vangen die ook de 5 mijl zou gaan lopen. En Cobie zou samen met mij de 5 mijl gaan lopen. En ook samen op lopen. Samen uit, samen thuis..... Cobie was er tegen 13:10 uur bij mij en nadat we de fiets gestalt hadden liepen we richting de rotonde op de Griendtsveenweg om de lopers (Dik, Trijnie, Brenda, Anja, Jennie en Merijn) aan te moedigen. Maar uiteraard komt er een hele pluk aan lopers in 1 keer aan gelopen waardoor wij de meesten allemaal gemist hebben. Maar nadat de lopers geweest waren gingen wij weer naar huis om ons klaar te maken voor onze eigen 5 mijl. En zo liepen we net voor tweeën richting de Tamboer om onze tas af te geven. Daar eenmaal afgegeven liepen we richting de start, en om niet helemaal "koud" aan de start te komen gingen we een klein stukje "inlopen." Gewoon op een rustig tempo een paar honderd meter op een rustig tempo lopen zodat de eerste vermoeide meters een stuk minder zouden worden. En zo gezegd gingen we richting ons startvak. We hadden nog een klein stukje tijd over om nog een beetje verder te lopen. Uiteindelijk daar aangekomen begon het net wat te regenen. En het begon steeds harder te regenen dus gingen we eerst even onder een boom schuilen. Maar gaandeweg ging ons startvak steeds verder naar voren zodat wij ook naar voren moesten gaan.... En dus stonden we met z'n in de stromende regen en hagel te wachten tot ons startsignaal ging. En om exact 14:28 viel ons startsignaal en begonnen we met onze 5 mijl van de Cascaderun. In de regen liepen we onder de startboog door. Zoekend in de eerste kilometer naar een tempo wat ons beviel. Maar zoals altijd ga je in de eerste kilometer eigenlijk te hard. Maar met de koppeling in het vizier waren we absoluut niet van plan om ons in de eerste kilometers "op te blazen" Alhoewel ik wel lopers heb gezien die op de koppeling binnen de eerste kilometer al moesten wandelen. We keken elkaar aan en tegelijk zeiden we dat we dit niet van plan waren. Dus ging automatisch het tempo wat omlaag en lekker op ons gemak de bult op gelopen. Dat resulteerde in een prachtige 07:09 min/km eerste kilometer. Ik heb de laatste tijd veel 5 en 6 kilometers gelopen en die zaten met moeite altijd tussen 07:30 en 08:00 min/km. Maar in een "wedstrijd" loop je altijd we wat sneller en zo nu dus ook. De sfeer zat er goed in, deelnemers waren aan elkaar gewaagd en het publiek joeg ons ook allemaal aan. Dat voelde goed aan! Beetje onnodig om te zeggen, maar als het publiek zo mee doet gaan de kilometers vanzelf. Wij hadden allebeide het idee dat de kilometers onder ons door vlogen. Terwijl we nog kletsnat waren van de regen/hagelbui loop je langs allerhande optredens. En mensen hadden zelf ook muziek mee naar buiten gebracht. Dat resulteerde in weer een heel mooie 07:27 min/km als tweede kilometer. Wel wat langzamer dan de eerste kilometer maar nog steeds ruim onder de gewenste 07:30 min/km voor deze cascaderun. We hadden ons echt gefocust om deze Cascaderun onder het uur te lopen. En tijdens het lopen hadden we het over van alles en nog wat en of het tempo niet te hoog/laag lag. Maar gaandeweg tikte kilometer 3 op de klok. Die gaf een perfecte 07:11 min/km aan. En na 3 kilometer heb ik het ritme wel te pakken en weet ik ook waartoe ik kan lopen. Die gewenste run van onder het uur lag in het verschiet. En zo liepen we in de Schutlanden mooi tegen een vierde kilometertijd aan die zich liet noteren in een 07:27 min/km. Wat langzamer dan we samen wilden maar nog steeds onder het uur. Ik keek op het klokje en zag dat wel een kleine 29 minuten onderweg waren. Dat betekende dat we op 59 minuten zaten! In de schut- en Erflanden waren ook weer veel mensen op de been die de enigste rolstoeler aan moedigden -waarvoor respect om dat zo te doen!- maar daardoor voelden wij ons ook gesterkt! En zo tikten wij kilometer 5 aan. Nog 3 te gaan met een hele mooie 07:17 min/km als tussentijd. We zaten nog steeds op schema! Helaas zagen we donkere wolken voor ons en zoals verwacht begon het te regenen. En best hard ook, zodat we wederom tot op het bot nat waren. Zelfs mijn voeten/sokken waren nat. De pette wat verder naar beneden getrokken en gewoon dóórgaan. De meeste regen valt toch naast je neer.... En zo tikten we kilometer 6 aan... 07:10 min/km, dit kón gewoon niet meer stuk gaan. We lagen nog steeds ruim voor op ons eigen schema van een uur. Dan hoef je eigenlijk nog maar een klein stukje te lopen. Een bocht naar links, een bocht naar rechts en op de rotonde links en dan is het nog een klein stukje rechtuit. En zo kom je dan op kilometer 7 uit. 07:18 min/km was ons deel. De laatste kilometer was aangebroken op de Alterveerstraat. Het laatste stukje rechtuit. Ik hoef natuurlijk niet uit te leggen dat juist die laatste kilometer je bijna op handen gedragen wordt door het publiek. Zo kom je op de Hoofdstraat uit. Daar hadden ze ivm werkzaamheden wel een deel extra opengesteld voor de lopers, maar de ondergrond was niet geheel vlak. Dus opletten dat je niet struikelt in de laatste meters. En we wilden in de laatste 250 meters nog versnellen wat ook lukte ook! De laatste kilometer tijd op de finishlijn was een prachtige 06:55 min/km.
Eindtijd was een zeer verdienstelijke 58 minuten en 19 seconden! Samen met Cobie kwamen we tegelijkertijd over de finish! Ik had het hem gelapt, de eerste Cascaderun en dan ook nog onder het uur! Ondanks dat ik al een keer of 9 a 10 geprobeerd heb om deze run te kunnen lopen, lukte het telkens niet. Maar vandaag wel. Samen met Cobie hebben het hem gelapt! En omdat ik mijn vader in 2012 beloofd had om ooit de Cascaderun te lopen is deze voor jou Pa. Belofte maakt schuld en ik hoop dat ik hem vandaag ingelost heb! Ik kijk vol trots terug op deze Cascaderun. Hopelijk komt er nog een finish foto online, dan zal ik hem hier ook neerzetten. Maar voor nu ben ik retetrots op mijzelf en dankzij Cobie heb ik het toch maar mooi gehaald! Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik vooraf weinig voorstelling kon maken van de Cascaderun, maar organisatorisch zit het fantastisch in elkaar. De verzorging posten onderweg met water en sponzen waren ruim voor handen en dat is wel eens anders. Ook de tassenafgifte was goed geregeld. Volgend jaar lopen we hem weer, maar welke afstand laat ik nog even in het midden..... Wie weet!
58 minuten en 19 seconden!!
That's me!
